بررسی عناصر داستان در داستان های محمد کشاورز

چکیده محمد کشاورز یکی از نویسندگان معاصر میباشد که در خلق داستان هایش شیوه ای بینابین را بر میگزیند، یعنی نه مطلقاً کلاسیک مینویسد و نه مطلقا به شیوهی مدرن، بلکه تلفیقی از این دو را به کار میبرد و داستانها را در فضایی بین واقعیت و رویا میآفریند. کشاورز در داستانهایش به جامعه و مشکلات آن توجه داشته است و مسائل و مشکلات اجتماعی را به شیوهای غیرمستقیم بیان میکند و خواننده را به فکر فرو میبرد که چه معضلاتی در جامعه وجود دارد و او را میرنجاند. ایجاد ابهام و پیچیدگی خصوصا دًر کتاب پایکوبی یکی از شاخصههای اصلی داستان پردازی او میباشد. در این پژوهش شیوهی داستان پردازی محمد کشاورز را بررسی و تحلیل کردهایم و عناصر داستان همچون پیرنگ، زاویهی دید، لحن و درون مایه و شخصیت، از نظر اصول داستان نویسی بررسی شده است. این پژوهش شامل سه فصل میباشد که فصل اول به ادبیات داستانی و گونههای آن در گذشته و حال اختصاص داده این شده است، علاوه بر این تاریخچهی علمی پژوهشی و اهداف آن هم در این فصل آمده است. فصل دوم با محوریت مبانی نظری در خصوص عناصر داستان و اجزای آن نوشته شده و در فصل سوم مجموعه داستانهای پایکوبی و بلبل حلبی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. در پایان این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که کشاورز یکی از نویسندگان اجتماعی است که با نوشتن داستانهایی در این زمینه، مسائل و مشکلات اجتماعی را مورد نقد و بررسی قرار می- دهد. کلید واژه: محمد کشاورز، عناصر داستان، پیرنگ، شخصیت، درون مایه، لحن، زاویهی دید